فرشته ی کچلی که دردسرساز شد
چند روزی است که دانشگاه تهران و برخی دیگر از دانشگاه ها نسبت به آنچه تعرض یکی از اساتید دانشگاه هنرهای زیبای تهران به یک دانشجوی دختر خوانده شده، به عرصه نمایش اعتراض دانشجویان بسیجی و هوادار دولت تبدیل شده است.
استاد دکتر نورالدین زرین کلک متولد 1316 دارای دکتراى داروسازى از دانشگاه تهران (1341)، کارگردانى انیمیشن از آکادمى سلطنتى بلژیک (1972) و فیلم عروسکى از استودیو یرى ترونکا (1975) می باشد.
مجموع جوایز و عناوین علمی، هنری و فیلم ها و تالیفات استاد زرین کلک بیانگر شخصیت منحصر بفرد و قابل احترامی است.عنوان جواهر قرن از فستیوال بین المللى فیلم آنسى فرانسه براى فیلم "دنیاى دیوانه دیوانه دیوانه" تنها یکی از ده ها افتخار ارزشمند ایشان است.
در این میان راه اندازی وبلاگی با عنوان "هتاک را محاکمه کنید" در نوع خود جالبه توجه است. این وبلاگ طبق مشخصات رسانه های اصولگر حاوی مطالبی توهین آمیز و ایراد اتهام و افترا به زرین کلک و تهدید ایشان است.
اما شرح ماجرا به روایت سایت مذکور:
«یازدهم اردیبهشت، آقای نورالدین زرین کلک در کلاس درس خود از دانشجویان خواست که تصویر یک فرشته را نقاشی کنند. یکی از دانشجویان فرشته ای را به تصویر می کشد که مو برسر نداشت. استاد مذکور به دانشجو میگوید چرا این فرشته مو ندارد؟
در این میان دانشجوی دیگر این کلاس خطاب به استاد می گوید احتمالا نمیخواسته تا موهای این فرشته مشخص شود. استاد مذکور به وی که یک دانشجوی محجبه است، می گوید" تو که کچل هستی و خودت را پوشانده ای چرا حرف می زنی؟
در این حین استاد دست خود را به زیر روسری این دختر برده و موهایش را از زیر روسری بیرون میکشد و به دانشجویان میگوید:" نه ، این کچل نیست و مو دارد". در این حین دانشجویان دیگر با قهقهه این دختر محجبه را مورد تمسخر قرار می دهند.»
حالا بیایید فرض کنیم در کشوری یهودی زندگی می کنید. استادی به حالت تمسخر کلاه مخصوص نشان یهودیان را از سر دانشجویی بردارد تا او را به زعم خود تنبیه کند. آیا شنیدن این خبر که دانشجویان آن کشور دست به تحصن و اعتراض زده اند برایتان کمی مضحک نخواهد بود؟
جالب است که برخی نیز در وبلاگستان به این موضوع توجه ویژه نموده و این اتفاق را دستمایه ی حمله ی به وبلاگ نویسان فیمسنیسم قرار داده اند. یکی از این افراد که بنظر می رسد از اختلاف طبقاتی موجود و بیماریهای زیر شکمی رنج مفرط می برد در وبلاگش می نویسد:
«دخترهای میلیون دلاری ساکن تهران نشان دادند این توهین [به زن] اشکالی ندارد، چون به یک دختر محجبه بوده است. وگرنه فریاد وا حقوق زنان شان دنیای کلنیالیستیشان را برداشته بود.
کسانی هستند که در لایه‌های درونی مقاومت‌های مدنی‌شان فقط برای سوتین و بیکنی مبارزه می‌کنند! این سکوت هم نمونه‌اش.»
اما کم توجهی فمینیستها به این ماجرا به چه دلیل صورت پذیرفته است؟ پاسخ روشن است. به همن دلیل که این نوچه ی پست کلونیال همچون رسانه های اصولگرا اصرار دارد از صفت محجبه برای این دختر دانشجو سو استفاده ی تبلیغاتی کند.
سوال اینجاست که آیا دیگر دانشجویان دختر این کلاس کشف حجاب کرده بودند که اینگونه بر محجبه بودن ایشان تاکید می شود؟ مشخصا تکرار این جملات تنها برای بهره برداری خاص و اعمال فشار به بخشی از جامعه دانشگاهی صورت می پذیرد.
ارتباط دادن این جریان به سکولار بودن دکتر زرین کلک ، اتفاقات دانشگاه امیرکبیر و در همین حال بهانه تراشی برای توجیه طرح مبارزه با بدحجابی نشان از نگاه کاملا سیاسی حاکم بر ماجرا دارد.
در حالی که جریانات معترض اخیر خود بخشی از دشمنان جامعه دموکراتیک محسوب می گردند، همنوایی با ایشان به هر شکلی، تنها به توجیه اعمالشان کمک خواهد نمود.
به همین دلیل هم بخش قابل توجه ای از مدافعان حقوق زنان و حقوق بشر از اهمیت دادن به این موضوع پرهیز نموده اند که اتفاقا در شرایط حاضر کاملا منطقی بنظر می رسد.
استاد دکتر نورالدین زرین کلک متولد 1316 دارای دکتراى داروسازى از دانشگاه تهران (1341)، کارگردانى انیمیشن از آکادمى سلطنتى بلژیک (1972) و فیلم عروسکى از استودیو یرى ترونکا (1975) می باشد.
مجموع جوایز و عناوین علمی، هنری و فیلم ها و تالیفات استاد زرین کلک بیانگر شخصیت منحصر بفرد و قابل احترامی است.عنوان جواهر قرن از فستیوال بین المللى فیلم آنسى فرانسه براى فیلم "دنیاى دیوانه دیوانه دیوانه" تنها یکی از ده ها افتخار ارزشمند ایشان است.
در این میان راه اندازی وبلاگی با عنوان "هتاک را محاکمه کنید" در نوع خود جالبه توجه است. این وبلاگ طبق مشخصات رسانه های اصولگر حاوی مطالبی توهین آمیز و ایراد اتهام و افترا به زرین کلک و تهدید ایشان است.
اما شرح ماجرا به روایت سایت مذکور:
«یازدهم اردیبهشت، آقای نورالدین زرین کلک در کلاس درس خود از دانشجویان خواست که تصویر یک فرشته را نقاشی کنند. یکی از دانشجویان فرشته ای را به تصویر می کشد که مو برسر نداشت. استاد مذکور به دانشجو میگوید چرا این فرشته مو ندارد؟
در این میان دانشجوی دیگر این کلاس خطاب به استاد می گوید احتمالا نمیخواسته تا موهای این فرشته مشخص شود. استاد مذکور به وی که یک دانشجوی محجبه است، می گوید" تو که کچل هستی و خودت را پوشانده ای چرا حرف می زنی؟
در این حین استاد دست خود را به زیر روسری این دختر برده و موهایش را از زیر روسری بیرون میکشد و به دانشجویان میگوید:" نه ، این کچل نیست و مو دارد". در این حین دانشجویان دیگر با قهقهه این دختر محجبه را مورد تمسخر قرار می دهند.»
حالا بیایید فرض کنیم در کشوری یهودی زندگی می کنید. استادی به حالت تمسخر کلاه مخصوص نشان یهودیان را از سر دانشجویی بردارد تا او را به زعم خود تنبیه کند. آیا شنیدن این خبر که دانشجویان آن کشور دست به تحصن و اعتراض زده اند برایتان کمی مضحک نخواهد بود؟
جالب است که برخی نیز در وبلاگستان به این موضوع توجه ویژه نموده و این اتفاق را دستمایه ی حمله ی به وبلاگ نویسان فیمسنیسم قرار داده اند. یکی از این افراد که بنظر می رسد از اختلاف طبقاتی موجود و بیماریهای زیر شکمی رنج مفرط می برد در وبلاگش می نویسد:
«دخترهای میلیون دلاری ساکن تهران نشان دادند این توهین [به زن] اشکالی ندارد، چون به یک دختر محجبه بوده است. وگرنه فریاد وا حقوق زنان شان دنیای کلنیالیستیشان را برداشته بود.
کسانی هستند که در لایه‌های درونی مقاومت‌های مدنی‌شان فقط برای سوتین و بیکنی مبارزه می‌کنند! این سکوت هم نمونه‌اش.»
اما کم توجهی فمینیستها به این ماجرا به چه دلیل صورت پذیرفته است؟ پاسخ روشن است. به همن دلیل که این نوچه ی پست کلونیال همچون رسانه های اصولگرا اصرار دارد از صفت محجبه برای این دختر دانشجو سو استفاده ی تبلیغاتی کند.
سوال اینجاست که آیا دیگر دانشجویان دختر این کلاس کشف حجاب کرده بودند که اینگونه بر محجبه بودن ایشان تاکید می شود؟ مشخصا تکرار این جملات تنها برای بهره برداری خاص و اعمال فشار به بخشی از جامعه دانشگاهی صورت می پذیرد.
ارتباط دادن این جریان به سکولار بودن دکتر زرین کلک ، اتفاقات دانشگاه امیرکبیر و در همین حال بهانه تراشی برای توجیه طرح مبارزه با بدحجابی نشان از نگاه کاملا سیاسی حاکم بر ماجرا دارد.
در حالی که جریانات معترض اخیر خود بخشی از دشمنان جامعه دموکراتیک محسوب می گردند، همنوایی با ایشان به هر شکلی، تنها به توجیه اعمالشان کمک خواهد نمود.
به همین دلیل هم بخش قابل توجه ای از مدافعان حقوق زنان و حقوق بشر از اهمیت دادن به این موضوع پرهیز نموده اند که اتفاقا در شرایط حاضر کاملا منطقی بنظر می رسد.